Half negen en de eerste krekels laten zich horen. Wij zitten dan al bijna twee uur op de fiets zodat we een aantal uren met aanvaardbare temperaturen kunnen rijden. We krijgen in de ochtend een heel mooi stuk natuur voorgeschoteld. We rijden door een laag maar zeer ruw gebergte. Wit gesteente is getooid met steeneik en doorsneden door rotsige riviertjes. We passeren verschillende bedrijfjes voor cano- en kayakverhuur. Wij moeten dit gebergte over. Dat wil zeggen dat we eerst klimmen. Het eerste laagje kledij moet snel uit. Daarna krijgen we een afdaling om van te snoepen. Een baantje kronkelt dat het een lieve lust is in een schitterend decor. Iets verder komen we aan een bredere rivier, L'Herault. We zullen die in de namiddag nog tegen komen. Hier snijd ze zich af en toe diep in de rotsen.
Tegen de middag komen we aan in Pézenas, een mooi, oud stadje dat ooit tot bloei kwam omdat het speciale rechten kreeg van de koning. De meest bekende burger hier heeft een mooi standbeeld in een parkje. Molière woonde hier enkele jaren, werd er benoemd tot koninklijk toneelspeler en schreef er enkele van zijn toneelstukken.
Tegen de middag komen we aan in Pézenas, een mooi, oud stadje dat ooit tot bloei kwam omdat het speciale rechten kreeg van de koning. De meest bekende burger hier heeft een mooi standbeeld in een parkje. Molière woonde hier enkele jaren, werd er benoemd tot koninklijk toneelspeler en schreef er enkele van zijn toneelstukken.
Na de middag krijgen we nog een enkel klimmetje maar voor de rest is het vlak rijden door wijngaarden richting kust. Als we dicht bij de kust zijn duikt, jawel, een pretpark op. Wegwezen. De wind blaast stevig uit de verkeerde richting. Pas wanneer we langs het Canal du Midi richting Béziers rijden krijgen we de wind in de rug. Op het fietspad langs het kanaal rijden vele toeristen aan een slakkegangetje.
Vooraleer we onze B&B gaan zoeken, gaan we toch even kijken in de kathedraal. Langs buiten is hij niet zo speciaal maar binnenin is er een mooi barok decor. De pas gerestaureerde glasramen zijn schitterend. Net als we buiten willen gaan spreekt een man ons aan. Wil je de catacomben zien? Ja, uiteraard. Hij neemt ons mee achter een hek, de kelder in. Plots staan we in een kleine kapel die de oorspronkelijke kerk bleek te zijn. We staan dus even in de Middeleeuwen. Hij neemt ons ook mee in de sacristie. Daar toont hij ons een grote kast die heel breed open draait. Ze ligt vol lithurgische gewaden. Zouden we dan toch op pelgrimstocht zijn zodat we deze privé-rondleiding krijgen?
Na een ijsje en een duik in het zwembad zijn we klaar om een restaurant te gaan zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten