Onze chambre d'hotes ligt drie kilometer buiten Montmédy. De gastvrouw geeft ons naar een pizzeria in het centrum gevoerd waar we een grote pasta hebben verslonden. Daarna zijn we nog te voet de heuvel op geklommen. Honderd meter boven de stad, op een steile heuvel ligt het oude door Vauban versterkte centrum. Er is in totaal zes kilometer vestingsmuur, nog helemaal intact en toegankelijk. We hebben er lustig verstoppertje gespeeld. Zowel de oude als "nieuwe" stad staan vol met grote herenhuizen maar de meeste zien er verloederd uit. Het is duidelijk dat hier veel armoede heerst.
We delen de B&B met twee andere Belgen. Ze zijn ook met de fiets en rijden tot aan de voet van de Pyreneen aan de atlantische kant van Frankrijk. Maar ze spelen vals. Een stevige batterij laat hen de heuvels op opstormen.
Deze nacht heeft het niet geregend. Ze sparen hem voor de dag. Ons ontbijt duurt wat langer doordat we veel ervaringen delen met onze Belgische collega's. Zij rijden vandaag naar de champagnestreek. Wij moeten naar het zuiden. Eerst rijden we door een mooie, groene vallei van dorpje naar dorpje. Twee keer krijgen we een klim te verwerken. Het is rustig fietsen op weggetjes met weinig verkeer. Het regent constant maar nooit hard. Na een tijdje verlaten we dit mooie valleitje en komen in de brede maasvallei. Tegen de middag zijn we in Verdun. Lotharingen is het strijdtoneel geweest van verschillende oorlogen. Vooral tijdens de eerste wereldoorlog is hier hard strijd geleverd. Verdun is een mooi stadje. Er zijn nog drie stadspoorten, verschillende monumenten voor de oorlog, een kathedraal en een gigantische citadel met zeven kilometer gangen, uiteraard van Vauban.
We delen de B&B met twee andere Belgen. Ze zijn ook met de fiets en rijden tot aan de voet van de Pyreneen aan de atlantische kant van Frankrijk. Maar ze spelen vals. Een stevige batterij laat hen de heuvels op opstormen.
Deze nacht heeft het niet geregend. Ze sparen hem voor de dag. Ons ontbijt duurt wat langer doordat we veel ervaringen delen met onze Belgische collega's. Zij rijden vandaag naar de champagnestreek. Wij moeten naar het zuiden. Eerst rijden we door een mooie, groene vallei van dorpje naar dorpje. Twee keer krijgen we een klim te verwerken. Het is rustig fietsen op weggetjes met weinig verkeer. Het regent constant maar nooit hard. Na een tijdje verlaten we dit mooie valleitje en komen in de brede maasvallei. Tegen de middag zijn we in Verdun. Lotharingen is het strijdtoneel geweest van verschillende oorlogen. Vooral tijdens de eerste wereldoorlog is hier hard strijd geleverd. Verdun is een mooi stadje. Er zijn nog drie stadspoorten, verschillende monumenten voor de oorlog, een kathedraal en een gigantische citadel met zeven kilometer gangen, uiteraard van Vauban.
Na de picknick kunnen we niet weerstaan aan de verlokkingen van een artisanaal bakkertje. Een grote cappucino en een heerlijk taartje geven ons de moed voor de namiddag. Daar kunnen we weinig over schrijven. De regen blijft weg maar een matige zuidwesterwind zit tegen. We rijden bijna veertig kilometer op een departementale, altijd rechtdoor. De enige verstrooiing komt er met een elke band. Die is echter sneller hersteld dan vorig jaar in Parijs. We leren het wel.
Vanaf St.-Mihiel verlaten we de D-weg en de Maas. We rijden nu een lieflijk en rustig dal in, eerst wat op en af om uiteindelijke de heuvelkam over te klimmen. Eenmaal boven ligt voor voor ons Lac Madine. Dit is een groot natuurlijk meer, een uitstekend oord voor veel watervogels. We rijden op een smal, avontuurlijk padje door bos en langs de oevers. Spijtig dat de zon niet schijnt, en toch is het een mooie afsluiter van de rit.
We logeren in het Hotel du Lac Madine. Ondanks het feit dat het maandag is en nog geen schoolvakantie is het hier druk. Het menu is best lekker en meer dan voldoende. Els krijgt zelf haar chocolademousse niet op.
Slaapwel en tot morgen.
Vanaf St.-Mihiel verlaten we de D-weg en de Maas. We rijden nu een lieflijk en rustig dal in, eerst wat op en af om uiteindelijke de heuvelkam over te klimmen. Eenmaal boven ligt voor voor ons Lac Madine. Dit is een groot natuurlijk meer, een uitstekend oord voor veel watervogels. We rijden op een smal, avontuurlijk padje door bos en langs de oevers. Spijtig dat de zon niet schijnt, en toch is het een mooie afsluiter van de rit.
We logeren in het Hotel du Lac Madine. Ondanks het feit dat het maandag is en nog geen schoolvakantie is het hier druk. Het menu is best lekker en meer dan voldoende. Els krijgt zelf haar chocolademousse niet op.
Slaapwel en tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten