Dag 7. Cote d'Or et Beaujolais. (148km)

Je leest het goed. Die twee hebben vandaag 148 kilometer gereden en toch nog tijd gehad voor een dosis cultuur. Het was een lange maar gevarieerde en mooie tocht. Om half acht zaten we op de fiets met de zon op ons hoofd. We reden eerst door een bos, op en af, soms snedig. We dachten: "Als dit zo heel de dag door gaat...".  Maar na een uurtje was het min of meer vlak. We weten nu waarom dit gebied Côte D'Or noemt. Gigantische graanvelden kleuren het land goudgeel. Ergens verdwijnt ons Europees belastingsgeld in een bodemloze put en hier komt het terug uit de grond. 

Geleidelijk zien we dat de dorpen minder verlaten en verzorgder zijn. We naderen een rijkere buurt. En ja. Plots staan we voor een wijngaard. Côte de Beaune, Pays du Beaujolais.  We rijden Beaune binnen. Wat een contrast met vorige dagen. De rijkdom straalt hier van alles af. Eerst wippen we even binnen in de kathedraal. Op zich niets speciaal voor Frankrijk, tot je in het koor komt. Er hangen daar in een halfrond schitterende middeleeuwse tapijten. Indrukwekkend. We gaan verder en komen aan het Hospice de Beaune.  Dit is een hospitaal dat gesticht is in de 15e eeuw. Maar het is niet zomaar een ziekenhuis. Het werd gesticht door Nicolas, een plaatselijk adelijke. Hij wou iets nuttig doen met zijn geld. Het hospitaal moest al het beste uit die tijd verenigen en nog beter doen. Het is erin geslaagd tot in de 20ste eeuw dienst te doen. Ondanks het feit dat het gebouw bestemd was voor het gewone volk moest het indruk maken. Dat doet het nu nog. De ziekenzaal is schitterend. De kapel nog mooier. 

Maar het hoogtepunt maakt ieder Belg die iets van kunst afweet trots. Wie een aantal jaar geleden de openingstentoonstelling van museum M in Leuven over Rogier van der Weyden heeft gezien herinnert zich misschien het drieluik dat aan de hand van videoschermen werd geevoceerd. Hier hangt het. In zijn volle glorie. Het is eigenlijk geen drieluik maar bestaat uit dertien panelen. Rogier Van Der Weyden symboliseerd de overgang van de Vlaamse primitieven naar de Renaissanse. Terwijl anderen nog tweedimensionaal schilderden was hij zijn tijd ver vooruit. De details op zijn schilderijen zijn indrukwekkend.
Maar we moeten verder. Het gaat op en af tussen wijngaarden, zo ver we kunnen kijken. Na een hele tijd komen aan een kanaal. Het fietspad is splinternieuw. Dat gaat vooruit. Via een kort intermezzo op gewone wegen komen we op een oude spoorweg terecht. Ook hier is het fietspad in perfecte staat, mooie onderhouden. We volgen het voor veertigkilometer tot Cluny. Onderweg komen we veel meer fietsen tegen dan al de vorige dagen samen. Het is vandaag dan ook schitterend zomers weer.
In Cluny nemen we onze intrek in een oude pottenbakkerij, nu een mooi hotel. Het driegangen menu is een perfecte afsluiter van een mooie, afwisselende dag. 

Ook dit nog. We hebben vandaag een belangrijke mijlpaal gehaald. Er staat 821km op de teller. Het einde van het eerste van de twee boekjes die deze tocht beschrijven. Daar klonken we een glaasje champagne op.
Morgen is het rustdag. We trekken ons terug in het klooster.